El Garrón από Adolfo PÉREZ
Αριθμός ηχογράφησης: ERT-17357

Do you like this recording? Member access

For listening

For dancing

TangoLink

Στίχοι
El Garrón από Celestino Ferrer (1920)

No se asentía amor, que era vida
se despejaba dulcemente
y que al compás de un tango
nuestro amor jamás podría terminar.
El melancólico 'Garrón'
era su tango preferido
y sus notas lastimeras
que él amó, nunca podré olvidar.

Oyes al fuelle rezongar
de un bandoneón al sollozar,
vibra con fuerza y con pasión,
un violín que canta su amor.
Y al escuchar “El Garrón”
y verme sola y sin él
siento que mi alma desfallece
y se muere de intenso dolor.

Tristezas hay que no se olvidan
heridas hay que no se cierran
lo que ayer fue mi torre de marfil
hoy es de ruinas un montón.
Grande y profundo es mi dolor
que es un constante agonizar,
porque las penas de amor
sólo la muerte podrá remediar.

No presentía amor, que la vida
se despejaba dulcemente
y que al compás de un tango
nuestro amor jamás podría terminar.
El melancólico 'Garrón'
era su tango preferido
y sus notas lastimeras
que él amó, nunca podré olvidar.

Tanda Builder

Πνευματικη ιδιοκτησια

Καλλιτεχνης/2ος Καλλιτεχνης: TangoDJ access
Συνθέτης: TangoDJ access
Στιχουργός: TangoDJ access

* Non guaranteed information


Σχετικά El Garrón